Zeven minuten na middernacht

door Patrick Ness (en Siobhan Dowd)

Het verhaal

Conor O'Malley heeft bijna dagelijks een nachtmerrie sinds hij weet dat zijn moeder kanker heeft. Op een nacht, kort na middernacht, verschijnt een monster. De grote, oude taxusboom op de begraafplaats, die vanuit hun keuken zichtbaar is, komt tot leven om Conor te bezoeken. Het monster wil hem drie verhalen vertellen en daarna verwacht hij dat Conor het vierde verhaal zal vertellen. 'Jij vertelt me een vierde verhaal, en dat zal de waarheid zijn'. 

Conors vader woont met een nieuw gezin in Amerika en er is geen ruimte voor Conor in zijn nieuwe leven. Zijn oma en hij zijn te verschillend om samen te leven. Als duidelijk wordt dat hij afscheid zal moeten nemen van zijn moeder, moet hij zijn nachtmerrie recht in de ogen kijken.

Waar en wanneer?

Er wordt geen concrete plaats vermeld in het boek, maar het verhaal speelt zich naar alle waarschijnlijkheid af in het Groot-Brittanië van nu. In Groot-Brittannië is het namelijk een traditie om taxusbomen op begraafplaatsen te planten. Daardoor zijn ze ook uitgegroeid tot een symbool voor rouw.

Zeven minuten na middernacht bevat een aantal fantastische elementen door de aanwezigheid van het monster, maar de setting is volledig realistisch. Het verhaal speelt zich af bij Conor thuis, op school, bij zijn grootmoeder, in het ziekenhuis ...

Het verhaal beschrijft een aantal weken uit het leven van Conor voor hij afscheid neemt van zijn moeder.

Hoofdthema

Hoewel Zeven minuten na middernacht gaat over rouw en afscheid nemen, is het hoofdthema voor mij de tegenstrijdigheid van menselijke gevoelens. Conor wil vasthouden en loslaten, wil onzichtbaar zijn en tegelijkertijd heel erg 'gezien' worden. Hij wil alleen zijn, maar ook niet. Hij weet dat geweld fout is en veroordeelt het gebruik ervan, maar hij maakt er zich zelf ook schuldig aan. De tegenstrijdigheid wordt extra in de verf gezet in de verhalen van het monster. 

Mijn mening

Zeven minuten na middernacht is een prachtig boek! Ik heb ervan genoten van de eerste tot de laatste letter. Het is een complex verhaal met veel verschillende lagen en thema's. En toch blijft het toegankelijk, zelfs voor jongere lezers. Ik denk dat het boek .verschillende lezingen kan gebruiken om het ten volle te begrijpen. Afhankelijk van de fase in je eigen leven, zal je het boek ook anders ervaren. Het monster houdt niet alleen Conor, maar ook de lezer een spiegel voor. 

De thema's die Ness in dit boek aansnijdt, zijn allesbehalve vrolijk: kanker, pestgedrag, een gebroken gezin, geweld, verdriet, eenzaamheid ... Iedereen zal ongetwijfeld - op zijn minst - een traantje wegpinken. Bij mij ging er een heel pak zakdoeken aan! Toch is het niet de ellende en het verdriet dat je doet huilen, maar wel de schoonheid en de intensiteit van de woorden en van het verhaal. Het pakt je bij je nekvel. 

Ik wil hier ook graag de prachtige illustraties door Jim Kay vermelden. Een boek met mooie illustraties is altijd aangenaam, maar in Zeven minuten na middernacht voegen de illustraties een extra dimensie toe aan het verhaal. De donkere zwart-wittekeningen trekken je nog dieper het verhaal in. 

Hieronder lees ik graag weer een fragment voor en toon ik jullie de illustratie die erbij hoort.

Luister naar een fragment

(p. 54-58)

Verfilming

In 2016 werd A monster calls (de originele titel van het boek) verfilmd. Nu ben ik zelf niet de grootste fan van boekverfilmingen. Ik vind het verhaal van het boek beter, of bepaalde personages in de film kloppen niet met hoe ik ze in het boek aanvoelde, of de sfeer is anders, of ... zo kan ik nog wel even doorgaan. 

Toch wil ik hier de trailer van de film met jullie delen, omdat die voor mij perfect de sfeer en de intensiteit en de verwevenheid van realisme en fantasie heel goed weergeeft. Luister naar de diepe, warme stem van Liam Neeson.